Volgens mij waren wij hier als allerlaatste aan de beurt. Ik lees al weken bij anderen over hun avond 4 daagse. Afgelopen week waren wij dan eindelijk aan de beurt.
Het weer was niet best, maar we hielden het grotendeels droog. Op dag 2 was grote stip ziek en liep ze niet mee, des al niettemin hebben wij ook voor haar een medaille weten te bemachtigen en wat was ze blij!
Ik weet niet of het overal zo is, maar hier was het de bedoeling dat de wandelaars op de laatste avond zich in thema kleedden. Dit jaar was het thema 'ik hou van Holland'. Wij haalden dus alle oranje kledingstukken en accessoires uit de kast. De stippen mochten zelf kiezen wat ze ervan aantrokken. En toen gebeurde het.
Kleine stip wilde niet in oranje, ook niet in rood of wit of blauw. 'Ik wil als Doornroosje!' Ik probeerde haar nog over te halen onder andere met het argument wat als alle andere kinderen beginnen te lachen? (niet bijster pedagogisch... ik ben me ervan bewust). Haar antwoord was toen 'dan lach ik toch terug mama!' En gelijk heeft ze! Vol trots liep Doornroosje de laatste kilometers naast mij en naast haar een trotse mama die misschien iets de diep in de oranje verkleedkleren had gekeken....
1 reacties:
Wat een goede opmerking van je dochter!!! Daar kun je als volwassene nog wat van leren! Ik vind dat ze er uitziet als een prachtige prinses!!
Groetjes, Corine
Een reactie posten