Paddenstoelen en kabouters

De herfst is nu officieel begonnen. Vandaag maakten wij een boswandeling en zelfs daar is het bericht goed doorgedrongen. Niet alleen gekleurde blaadjes, paddenstoelen en eikeltjes, maar ook kinderen met plastic tasjes die al dat moois mee willen nemen naar huis en het liefst ook op school willen laten zien! Mijn stipjes zijn altijd dol op het bos (aan het begin van een wandeling). Wij zoeken ook altijd kabouter huisjes als wij daar zijn. Nou denken veel mensen dat kabouter huisjes er zo uitzien.

Zeg nou zelf....Kabouters zijn klein, maar hoe zou nou een bedje, een tafel, wat stoeltjes enz. allemaal in deze paddenstoel passen? Laat staan een heel kabouter gezin! Heel misschien een ondervoede kabouter, maar ook daar heb ik zo mijn twijfels over. En wat doen zij als de herfst voorbij is? Waar wonen zij dan?

Nee, dames en heren laat ik u meteen uit die illusie helpen. Hieronder ziet u een echt kabouter huisje. Voila! Zo zien ze er hier in Brabant uit.

Na een aantal uur verschillende kabouters ruw uit hun slaap te hebben geholpen, waren de stipjes moe. Zij waren gelukkig wel erg blij met hun vangst!

Juffen van de stippen, wees gewaarschuwd. Morgenochtend komen wij met zakken vol herfst......

P.S. Sjieke tasjes voor alle herfst goed vindt u niet?

Rammel de Rammel

Heb ik net aan u verteld dat ik de 'baby periode' aan het afsluiten ben, kom ik u nu vertellen dat ik de laatste tijd veel rammelaars heb gemaakt! Van alles wat:

voor de vegetariërs
voor de carnivoren

en voor tijdens een boswandeling

Wat vindt u ervan? Toch nog een vierde stip? Hahaha (niet flauwvallen mam! was maar een grapje....)

Baby Stip wordt.....

Mini Stip!

Met andere woorden Baby stip is nu een geworden!

Een half jaar te vroeg naar mijn gevoel.... (nu volgt een cliché) wat gaat de tijd snel!

De avond ervoor op de valreep snel een kroontje voor hem gemaakt. Hij heeft hem welgeteld 5 seconden op gehad. Gelukkig heeft mijn zusje net die momenten weten vast te leggen (thanx!).

Ik had ook alweer grote taart plannen. Ik zou een mooie marsepein beklede brandweer auto voor mijn mannetje maken. Ik had de biscuit al gebakken en gevuld. Alles op elkaar gezet en de vorm van de auto klaar (het zou een 3D taart worden). Tot het moment dat ik bedacht hoe grrot de lap uitgerolde marsepein wel niet moest zijn om de taart mee te bekleden..... Nou, ik zal het maar zo zeggen, daar had ik nog niet echt aan gedacht....De oplettende lezers hebben in een vorige post al eens gelezen over de hoeveelheid blunders die ik regelmatig maak (puur vanwege mijn haarkleur by the way). Dit was zo'n moment. Gelukkig was mnr. Spikkel in de buurt en was hij al te blij om mij te helpen. Zijn (terechte) suggestie was om de taart dan maar wat kleiner te maken. En u begrijpt al wie zich maar al te graag wilde opoffren om all restjes taart op te eten...Mijn redder in nood..ahum

Mini stip heeft in ieder geval genoten van alle inpakpapier, cadeautjes en de brandweer auto taart. Daar heeft hij zelfs in een onbewaakt moment met zijn handen een behoorlijke hap van genomen! Hahaha! Ook is de taart voor het allereerst in mijn taart geschiedenis volledig op gegaan!

Wat een heerlijk stipje toch. Wij dachten dat er weinig beweging in zat, maar sinds onze vakantie gaat het kruipen steeds sneller! Het leukste is dat hij nu ook steeds met zijn vingertje naar dingen wijst en dan een geluidje maakt dat verdacht veel op 'kijken' lijkt. Een heerlijk jongentje van een dus. Weer een fase afgesloten. Ik heb dan vandaag ook de Tummy tub, babybadje en MaxiCosi weggebracht. Zo, weer wat meer ruimte in huis. Waar zal ik die nu mee vullen.....hmmmm

Opruiming!!

.....oftewel lapjes swap bij Dutch Apple ! Meedoen kan tot 9 oktober. Als dat geen reden is om eens een keer door al je stofjes te gaan....

nog even

Om even terug te komen op de blog award die ik heb gekregen. Ik kreeg hem van Het Kabinet. Dank je wel! Ik lees al een tijdje mee in blogland, en heb begrepen dat een award altijd een kleine gebruiksaanwijzing met zich mee heeft. Bij dit award is het de bedoeling dat ik 7 dingen over mijzelf vertel. Dus hier komt ie dan....

(Mocht u even geen interesse hebben, kunt u gerust even een oud blog berichtje uit het archief lezen of wachten op een nieuw berichtje... ik zal het u niet kwalijk nemen hahaha)

1. Ik ben blond en maak daardoor vaak veel blunders. Die hebben volledig met mijn haarkleur te maken hoor.......

2. Ik ben in Mexico City geboren.

3. Ik heb afgelopen weekend voor het eerst een kraampje bemand op een braderie met door mijzelf gemaakte spulletjes. Maar dat wist u misschien inmiddels al wel...telt deze dan nog wel?

4. In een ver verleden kreeg ik een mooie nieuwe mobiele telefoon van mijn man. Die telefoon ligt ergens in huis, onopgeladen. Dat doet die zo'n 95 % van het jaar. Ik vind het heerlijk om soms niet bereikbaar te zijn!

5. De naaimachine die ik gebruik was oorspronkelijk van mijn Zweedse oma, mormor. Zij was een ontzettend lief mens die helaas niet meer bij ons is. Stiekem denk ik dat zij af en toe meekijkt als ik aan het naaien ben.

6. Ik heb mijn man leren kennen in een cafe. Maar dan wel achter de bar. Wij waren samen de zaterdag avond ploeg.

7. Ik heb een hekel aan sporten...helaas houd ik wel veel van lekkere dingen - vooral veel fruit

8. Omdat nummertje 3 misschien niet mee telt, hier nog eentje extra: Stampertje is vandaag 'geholpen'

Zo, dat zit erop. Bent u er nog?

Nou moet ik de award nog aan 15 andere blogs doorgeven

Hier een lijstje van 11 blogs waar ik regelmatig te vinden ben aan wie ik bij deze de award doorgeef. Het moeten er eigenlijk 15 zijn maar verder dan dit kom ik eventjes niet....

Knofje blogt

polkadotjes

miekk's

kleine zaken

blij als mij

naais

Mme Zsazsa (al heeft zij hem volgens mij al een paar keer gekregen..maar het blijft een top blog!)

Tante Hilde

eloleo (ook hier waarschijnlijk de zoveelste terechte award)

mamasha

hutsefluts

bloem

Zo, nu bij alle bovengenoemde blogs even een berichtje achter laten dat zij deze award van mij hebben gekregen.

Wie maakt me los?!

Vandaag voor het eerst op een kleine braderie gestaan met door mij gemaakte spulletjes. Niet zomaar een braderie, maar bij de kleinste kermis van Brabant. En klein is klein. Een draaimolen, botsautootjes en 20 kraampjes met van alles. Waaronder die van mij en een vriendin die erg goed taarten bakt (voor de lekkerbekken onder u, neem een kijkje op www.taartenuitengelen.nl).

Ondanks de weersverwachtingen hielden wij het vandaag droog. Helaas was het wel wat frisjes en waren er ook niet erg veel bezoekers. Maar dat mocht de pret niet drukken! Met leuke buren in de kraampjes naast ons en gezellige bezoekers hebben wij een erg leuke dag gehad! Ik heb zelfs nog Femke ontmoet van Ienemienemutte. Voor wie haar nog niet kent, neem snel een kijkje op haar site. Wedden dat er iets tussen zit waar u hebberig van wordt?

Yeujj!!

Ik had begrepen via via dat het bijna onmogelijk was om een reactie achter te laten op mijn blog. Zelf was ik er nog niet achter gekomen...ik laat immers geen berichten achter voor mezelf. Wel vond ik u allen een beetje stil... Bent u dat ook? of komt er nou een stroom aan reacties binnen? Gewoon uzelf blijven en vooral niets forceren zou ik zeggen. Ik wacht in spanning af!

In ieder geval heeft mnr. Spikkel het vanavond opgelost. Als het goed is staat nu onder ieder berichtje iets in de trand van '0 berichten'. Mocht u wat willen laten weten, dan klikt u hierop en kunt u zo een berichtje achterlaten. Dat wist u waarschijnlijk allemaal al..... Nu weet jij ook hoe het moet mama!

Oh, trouwens groot nieuws. Ik heb van Het Kabinet vandaag een blog award gekregen. Leuk he? Later meer hierover.

Omdat ik tussen alle vakantie wasjes nog niet genoeg te doen heb....ahum....probeerde ik even een leuke tutorial uit. Het was echt heel makkelijk en ook nog eens snel te maken. Ideaal om alle restjes garen mee op te maken. Moet ik wel wat meer van de houten kralen van de kinderen in beslag weten te nemen....

Deze twee komen waarschijnlijk aan de ritsen van de nieuwe winter jasjes te hangen.

De vakantie...

is weer voorbij. Morgen ochtend mogen de stippen (als laatste in nederland) weer naar school.

Wij zijn vanochtend net terug gekomen van drie weken zalig weer in het zuiden van Frankrijk. Een leerzame vakantie vol hoogtepunten werd het dit jaar. Het is toch altijd maar afwachten hoe een vakantie daadwerkelijk uitpakt.

Bij ons was het dit jaar zo dat zowel grote stip als kleine stip leerden fietsen zonder zij-wieltjes! Kleine stip fietste zelfs na twee dagen helemaal mee naar het strand (ongeveer 1 km).

En baby stip dan? Wat leerde hij? Nou, hij kan vanaf nu kruipen! Wij hebben er lang op moeten wachten (vond ik niet erg hoor), maar nu kruipt hij! Het is geen snelle Jelle, maar hij komt waar hij moet zijn en helaas ook waar hij niet moet zijn... Verder heeft hij - na een klein weekje- geleerd dat zand eten niet echt lekker is.

Verder heb ik ook voor het eerst een van mijn (vele) afwijkingen aangepakt. Ik durfde namelijk nooit te fietsen met een kindje op de fiets op zo'n stoeltje aan het stuur - u kent ze wel. Fietsen is nooit echt mijn ding geweest... en dan met zo'n kwetsbaar wezentje op het stuur is het gewoon vragen om problemen. Maaaar, ook ik heb wat geleerd deze vakantie. Vanaf nu fiets ik ook met baby stip op mijn stuur! Niet lachen, voor mij is het een hele overwinning! Het is echt veeel en veeel makkelijker dan ik had verwacht. Misschien dat ik nog wel een klein fiets helmpje voor hem haal, mama spikkel blijft wel wat onhandig. Niet alleen op de fiets!